Obama's White House - National Geographic

Od początku prezydentury Obamy, w internecie publikowane są zdjęcia wykonane przez jego fotografa. Można je oglądać tutaj.

Fotografem jest Pete Souza. O jego pracy opowiada film



Producenci filmu podeszli do sprawy poważnie - rozmawiali na temat pracy ich fotografów z trzema prezydentami USA. Film, mimo że bez historii ma swoją dynamikę. Z jednej strony można zazdrościć Pete'owi pracy na takim stanowisku, z drugiej uświadamia nam, że poza pracą nie ma życia. Po stronie plusów może sobie jednak zapisać własny pokój w Białym Domu i niezliczoną liczbę przelotów w Air Force One. O tym samolocie przy okazji. Oficjalna strona filmu.


Z pobocznych refleksji: Zwraca uwagę haryzma prezydenta - na wiecu: - Are you ready? - pyta tłumu. - Let's go and change the world! Tłum wiwatuje.


Jedno ze zdjęć nadwornego fotosiarza

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Brasilia - miasto Utopia?

Obraz
Zwykle piszę tutaj o prawdzie ekranu. Dziś nieco pochylę się nad prawdą czasu. Innego czasu i innego miejsca, bo w rozważaniach przeniesiemy na inny kontynent – do Brazylii. Państwo to, obecnie na wznoszącej, miało już w swojej historii momenty wielkich zrywów. W jednym z takich zrywów, za kadencji Juscelino Kubitschka postanowiono wybudować nową stolicę – Brasilię. Usytułowana w szczerym polu miała zachęcać do osiedlania się w interiorze i złamać w ten sposób dominację wybrzeży, gdzie kwitły takie kwiaty jak Sao Paulo i Rio. Czasy to były niezwykłe, przedsięwzięcie było niezwykłe, zatem i efekty miały być niepowtarzalne. Zadanie urbanistyczne przydzielono Oskarowi Niemeyerowi, którego dzielne wspierał Lucio Costa.  Obaj nowatorzy zaproponowali budowę miasta na planie samolotu. Na jego skrzydłach mieszkać mieli ludzie, a w kokpicie usadowiono budynki rządowe. Jak postanowili taki zrobili, i działając zgodnie ze znaną zasadą „mówisz – masz” w 3 lata powstało nowe miasto. W 1960
Czytaj więcej

Amerykańscy komicy

Obraz
Dzisiaj będzie tekst na poważnie – kilka słów o amerykańskich komikach. Chciałem przedstawić szerszej publiczności, czyli jak wiadomo obu moim czytelnikom, gatunek stand-up comedy. Sam odkryłem go dwa lata temu, poniekąd przypadkowo i może nawet wbrew sobie. Wbrew, ponieważ wcześniej kojarzyłem takie występy solistów mikrofonu barowego z prostacką rozrywką ze spelun w amerykańskich filmach. Wtedy zaskoczył mnie występ niejakiego Louisa CK, na którego trafiłem jako pierwszego i którego dzisiaj uważam za najlepszego w tym fachu. Od niego też zacznę krótką prezentację rekomendowanych nazwisk i krótki przegląd tego, czego można się po nich spodziewać.  Louis CK – gość około czterdziestki, którego występy dotyczą problemów, jakie facet w tym wieku i z jego aparycją napotyka. Główna cecha Louisa to szczerość, z jaką opowiada o swoim życiu. Nie boi się trudnych tematów i nie chodzi tu o to, że nie boi się przeklinać, ale że otwarcie przyznaje się, np. jak bardzo irytuje go zajm
Czytaj więcej

Obywatel Havel

Obraz
Mówisz "Czechy", myślisz "Czechy".  Najbardziej bezpretensjonalny kraj świata. Kolejne tego potwierdzenia w filmie  Obywatel Havel Mamy możliwość obserwowania Vaclava Havla w wypełnianiu prezydenckich obowiązków. Rola to dla niego ciężka. Nie ma chęci ścierać się z premierem, który - jak opowiadał Havel - zepsuł mu środy - bo na ten dzień ustalił cotygodniowe spotkania, na których obaj omawiali wydarzenia w państwie. - No zepsuł mi środy. Na samą myśl już się denerwuję.  Każde jego oficjalne spotkanie zaczyna się niezgrabnie. Havel nie czuję się dobrze w roli oficjela, a jego rozmówców onieśmiela obecność głowy państwa. Potrzeba kilku chwil, żeby niezręczność została przełamana, Havel odzyskuje swobodę. Bez znaczenia czy to spotkanie z Rolling Stonesami, Billem Clintonem czy ordynatorem szpitala. 
Czytaj więcej